Iemand heeft Sharon Dijksma genomineerd voor de World Mayor Award. Die wordt jaarlijks toegekend aan een burgemeester die zich in het bijzonder inzet voor goede relaties tussen steden binnen en buiten hun eigen land.
Het vertegenwoordigen van je stad bij andere steden in en buiten je eigen land is idd één van de taken van de burgemeester. Maar het is zeker niet de enige en ook niet de belangrijkste. Dijksma houdt van representatie, zoveel dat ze aan andere taken nauwelijks toekomt en ook geen tijd heeft de ontvangst van brieven te bevestigen, laat staan ze te beantwoorden.
Het bericht dat Sharon Dijksma was doorgedrongen tot de finale voor de World Mayor Award (de laatste 8), deed mij besluiten de volgende brief te sturen naar de organiserende World Mayor Foundation.
Aan het bestuur van World Mayor Foundation,
Op 2 november 2023 werd bekendgemaakt dat Sharon Dijksma één van de negen finalisten is voor de 2023 World Mayor Prize. Dat heeft mij zeer verbaasd. Beroepshalve sta ik burgers en bewonersgroepen bij die zich niet gehoord en slecht behandeld voelen door de gemeente, met name door de afdelingen VTH (Vergunningen, Toezicht en Handhaving) en Openbare Orde en Veiligheid. Burgers die mijn hulp inroepen, zijn overwegend burgers met een Marokkaanse of Turkse achtergrond.
Sharon Dijksma is als burgemeester de eerst verantwoordelijke voor ‘handhaving’, ‘openbare orde’ en ‘veiligheid’. Besluiten waar ik op verzoek van burgers beroep tegen instel bij de rechtbank, zijn grotendeels besluiten waar Sharon Dijksma voor verantwoordelijk is.
Mijn ervaring als rechtshulpverlener is dat Dijksma niet op de hoogte is van besluiten die namens haar worden genomen, zich daar niet voor interesseert en ook niet reageert op mails/brieven die haar daarover gestuurd worden. Naar mijn oordeel verzuimt Dijksma daardoor een belangrijk deel van haar plicht als burgemeester.
Een voorbeeld van haar plichtsverzuim is de kwestie waarbij de gemeente ruim een miljoen aan dwangsommen moest betalen aan een burger tegen wie gehandhaafd werd en die daar bezwaren tegen maakte. Dwangsommen waren verschuldigd omdat de gemeente jarenlang in gebreke bleef besluiten te nemen op de door deze burger ingediende bezwaren. Toen de zaak voor de rechter kwam, stuurde Dijksma een wethouder in plaats van zelf verantwoordelijkheid te nemen.
Een ander voorbeeld is het geval waarin aan de broer van een horecaondernemer een verbod werd opgelegd diens broodjeszaak te betreden. Na 4 jaar procederen maakte de Raad van State een einde aan dat verbod omdat de Raad de redelijkheid daarvan niet inzag. Sharon Dijksma weigert tot op heden haar excuus aan te bieden.
Nog een voorbeeld. Een fietsenmaker kreeg een waarschuwing en een boete omdat hij fietswrakken die de buurt bij hem brengt niet registreert in het opkopersregister. Op 28 april heb ik daar bezwaar tegen gemaakt en pas na 6 maanden kreeg ik antwoord. Een antwoord dat bovendien blijk geeft van verregaande juridische incompetentie, omdat het miskent dat dat opkopersregister alleen bedoeld is voor goederen die economische waarde hebben (en dus de moeite van het stelen waard zijn).
Nog één voorbeeld. Over de horeca op de Nobelstraat wordt door bewoners geklaagd ivm de nachtelijke overlast van aangeschoten bezoekers (voornamelijk studenten). Volgens Dijksma, naar aanleiding van vragen van de pers, zou de overlast komen doordat “onze jongeren verleerd hebben om uit te gaan” en dat zou komen door corona. Maar over die overlast wordt al minstens 20 jaar geklaagd en de gemeente doet daar niets tegen.
Wat die horecaoverlast betreft: in het geval van de Nobelstraat is Dijksma van mening dat horecaondernemers niet verantwoordelijk zijn voor de overlast die hun bezoekers op straat veroorzaken, maar tegen horecaondernemers op de Amsterdamsestraatweg werd wel gehandhaafd omdat zij wél geacht werden verantwoordelijk te zijn voor de overlast op straat. Het verschil is dat het bij de Nobelstraat gaat om witte ondernemers en bezoekers (studenten) en bij de Amsterdamsestraatweg om ondernemers en bezoekers met een Turkse en Marokkaanse achtergrond.
Ik begrijp dat de focus van uw organisatie is de internationale vriendschap tussen steden. Dat Sharon Dijksma zich daar graag voor inzet, is duidelijk: ze is heel veel op reis. Zoveel dat haar werk als burgemeester daar ernstig onder lijdt. Sharon Dijksma beschikt over zeer actieve voorlichters en goeie pr-staf die haar het imago van ‘moeder van alle inwoners’ weten te bezorgen, maar dat imago komt dus niet met de realiteit overeen.
Reacties zijn gesloten.